یکی از آرمان های معروف دنیای بلاکچین؛ تمرکز زدایی می باشد. اگر DeFi را موفق ترین حوزه دنیای بلاکچین بدانیم؛ زمانی می توانیم De را در کنار Fi استفاده کنیم که واضحا مفهوم غیرمتمرکز و دموکراسی را بتوانیم در همه ابعاد تاثیر گذار در آن پیاده سازی کنیم.
یکی از ابزار های رسیدن به این هدف و تفکر توکن های حاکمیتی (Governance Token) می باشند که در این بولران اخیر نیز به محبوبیت زیادی بین افراد رسیدند.
اما خب این توکن ها دقیقا چه توکن هایی هستند و چطور می توانند ابزاری برای تمرکز زدایی شوند؟ چرا مهم می باشند و نحوه کارشان چگونه است؟
در ادامه به این موضوعات اشاره می کنیم.
توکن حاکمیتی چیست؟
سازمان های مستقل غیر متمرکز (DAO) با تصمیم گیری دارندگان (HODLER) توکن های حاکمیتی پلتفرم های شان به مسیر خود ادامه می دهند.
این نوع توکن ها؛ توکن هایی هستند که توسعه دهندگان پروژه برای دادن حق تصمیم گیری به کاربران در پروتکل یا سیستمی که توسعه داده اند؛ ایجاد کرده اند.
دارندگان این توکن ها؛ می توانند برای معیار های داینامیک مانند کارمزد ترید ها (Trade Fees) برای صرافی های غیر متمرکز (Decentralized Exchanges) لیست کردن دارایی های مختلف در پلتفرم؛ ارتقاء های پلتفرم و… تصمیم گیرنده باشند.
ساده ترین تعریف برای این توکن ها می تواند یک عبارت باشد: هر توکن = یک رای
توکن های حاکمیتی به چه صورتی کار می کنند؟
توسعه دهندگان برای به رای گیری گذاشتن یک تصمیم؛ یک قرارداد هوشمند استیکینگ (Staking Contract) ایجاد می کنند که دارندگان توکن؛ توکن های خودشان را در این قرار داد گرو می گذارند. به این شکل هولدر ها می توانند نظر خودشان را اعلام کنند.
آیا توکن های حاکمیتی فقط برای رای گیری هستند؟
از توکن های حاکمیتی بجز رای گیری می توان برای وام گیری یا Yield Farming استفاده کرد.
چرا توکن های حاکمیتی اهمیت دارند؟
تمرکز قدرت و نظارت یکی از عوامل فساد هست. یکی از دلایل بزرگی که افراد به دنیای بلاکچین اعتماد دارند عدم وجود تمرکز می باشد. یکی از ویژگی های مثبتی که با توکن های حاکمیتی می توان در دیفای ایجاد کرد؛ این است که کسی احساس بی قدرت بودن یا بی اهمیت بودن نمی تواند بکند.
همچنین بجز کاربران؛ این توکن ها به کمک توسعه دهندگان نیز می توانند بیایند. توسعه دهندگان دیگر نیازی به اتخاذ تصمیم های سخت ندارند و می توانند از نظرات کامیونیتی کاربران خودشان استفاده کنند یا اینکه ایرادات خودشان را راحت تر پیدا بکنند.
این ساختار به کاربران نیز این امکان را می دهد که به صورت فعالانه در قرارداد هوشمند تغییر ایجاد بکنند. برای مثال اگر
دارایی در سیستم دزدیده شد یا فعالیت مخربی در سیستم اتفاق افتاد؛ نیازی به Fork کردن به یک شبکه دیگر ندارند. توسعه دهندگان می توانند تصمیم مورد نیاز برای اصلاح وضعیت را به رای گیری بگذارند و بعد از رسیدن آرا به حد نصاب تغییرات مورد نیاز را در قرارداد هوشمند ایجاد بکنند.
نتیجه گیری
توکن های حاکمیتی به پروژه های دیفای کمک می کنند تا غیر متمرکز بودن آن ها حفظ شود و اهرم قدرتمندی برای حفظ این هدف دیفای می باشند و این یعنی رساندن دنیای رمز ارزها به هدف اصلی آن ها.
اما آینده آن ها به چه صورت خواهد بود؟ آیا همچنان مانند بقیه آلت کوین های بازار به آن ها نگاه می شود و یا جایگاه دیگری متفاوت از جایگاه امروزشان خواهند داشت؟
در سال های آینده می توانیم شاهد اتفاقات هیجان انگیزی برای این توکن ها باشیم.
