عرضه اولیه ارزهای دیجیتال

عرضه اولیه ارزهای دیجیتال یا ICO به معنی ارائه بخشی از توکن های شبکه به سرمایه گذاران قبل از انتشار آن است. توسعه دهندگان بلاکچین برای پیش برد اهداف خود نیاز به منابع مالی دارند. برای جذب سرمایه گذاران آنها اقدام به ایجاد ICO می کنند.
ICO مخفف عبارت Initial Coin Offering هست. در بازاهای بورس، یکی از راه هایی که شرکت ها برای تامین منابع مالی استفاده می کنندعرضه اولیه سهام شرکت است. این فرآیند با نام IPO شناخته می شود که مخفف عبارت Initial public Offering است.
در IPO شرکت ها باید با ارائه مستنداتی به مسولان بازارهای مالی کشور خود نظر آنها را مبنی بر تامین مالی کشور جلب کنند. پس ازآن عرضه اولیه سهام شرکت توسط سازمان مورد نظر برگزار می شود. سرمایه گذاران در ازای مقدار سرمایه گذاری خود سهام شرکت را دریافت می کنند.
عرضه اولیه ارزهای دیجیتال مشابه با IPO است و برای تامین مالی پروژه های بلاکچینی مورد استفاده قرار می گیرد. در ICO شرکت ها برای تامین مالی نیاز به کسب مجوز از هیچ ارگانی ندارند. مدیران هر پروژه می توانند هر وقت که مناسب بود اقدام به برگزاری ICO کنند. اما برای اینکه ICO موفق باشد و شرکت بتواند جذب سرمایه کند باید اقداماتی انجام دهد.
معمولا توسعه دهندگان بلاکچین پیش از اینکه اقدام به برگزاری عرضه اولیه کنند، اقدام به انتشار سفیدنامه می کنند. سفیدنامه مقاله ای است که در آن فعالیت شرکت، نوآوری آن، تیم همکار و نحوه برگزاری ICO در آن توضیح داده شده است.
سرمایه گذاران پس از بررسی سفیدنامه پروژه و سایر اطلاعات مرتبط با آن، در صورتی که پروژه را مناسب سرمایه گذاری ببینند اقدام به شرکت در آن می کنند. هر ICO می تواند بستر مخصوص به خود را برای شرکت کنندگان فراهم کند. سرمایه گذارن در ارای مبلغی که در پروژه سرمایه گذاری می کنند، توکن های مخصوص به پروژه را دریافت می کنند. معمولا سرمایه گذاران با استفاده ار رمزارزهای معروف مثل اتریوم یا بیت کوین یا پول های فیات رایج مثل دلار اقدام به سرمایه گذاری می کنند.
علاوه بر IPO و ICO دو مفهوم دیگر نیز به عرضه اولیه در حوزه رمزارزها اضافه شده است. عرضه اولیه صرافی (Initial Exchange Offering | IEO) نوع دیگری از عرضه اولیه سکه است که بستر برگزاری آن صرافی های ارزهای دیجیتال است. در این حالت توسعه دهندگان با بستن قراردادی ، مراحل برگزاری عرضه اولیه را به صرافی‌ها می سپارند. صرافی ها با استفاده از بستری که در اختیار دارند عرضه اولیه را برگزار می کنند و از فردای برگزاری عرضه اولیه در صرافی قابل معامله می‌شود.
اگرچه برگزاری عرضه اولیه در صرافی هزینه هایی برای توسعه دهندگان دارد اما اینکار باعث می شود تامین اولیه راحت تر و در زمان کمتری انجام شود. برای سرمایه گذاران نیز شرکت در IEO با اطمینان بیشتری نسبت به ICO برگزار می‌شود. چرا که صرافی ها برای قبول عرضه اولیه هر پروژه، تحقیقات اساسی راجع به آن انجام می‌دهند.
نوع دیگر عرضه اولیه که با نام عرضه اولیه صرافی غیرمتمرکز (Initial DEX offering | IDO) شناخته می‌شود مشابه با IEO است. در این حالت به جای استفاده از صرافی های متمرکز از صرافی ها غیرمتمرکز برای عرضه استفاده می شود. صرافی های غیرمتمرکز، صرافی هایی هستند که در شبکه بلاکچین و به صورت غیرمتمرکز فعالیت می‌کنند. این صرافی‌ها با استفاده از قراردادهای هوشمند امکان اجرای عرضه اولیه را فراهم می کنند.

3 پسندیده

سپاس از مطلب خوبتون :slightly_smiling_face:
فقط به نظرم شاید بهتر باشه همه چیز رو به فارسی بر نگردونیم. پیشنهاد میکنم بجای استفاده از سفید نامه، از همون وایت پیپر استفاده بشه شاید بهتر و قابل درک تر باشه برای عموم.

2 پسندیده